- PANARETUS
- PANARETUSGraece Πανάρετος, vocatur a Veterib. liber, qui geminum apud Graecos titulum habet; et modo Σοφία Σειρὰχ, Sapientia Sirach, modo plenius, Σοφία Ι᾿ησοῦ υἱοῦ Σειρὰχ, Sapientia Iesu, filii Sirach, appellatur, vide Isidorum Pelus. Ep. 66. 1. 3. p. 281. Et quidem Graeca vox occurrit apud Hieronym. Prologô in libros Salom. Fertur et πανάρετος Iesu filii Strach: et alius ψευδεπίγραφος. Latina apud eundem alibi: Iudaeorum Pontifex Maximus Simon Oniae filius ———— sub quo Iesus filius Sirach Sapientiae librum componens, quem vocant Panareton etc. Eôdem modô vocatur Salomonis Sapientia vulgo inscripta, apud Epiphanium de Ponder. et Mens. Potiori longe iure, ipsa Proverbia Salomonis, apud Eusebium Histor. Eccles. l. 4. c. 22. Sed et omnes libri Γνωμολόγοι sic vocari possint, utpote, omnium Virtutum monita complexi, uti docet Scaliger ad Chronicon Eusebii, apud Cl. Suicerum voce Πανάρετος. Vide de his omnibus libris suô locô.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.